15 maja 2015

Inwentaryzacja architektoniczna - Warszawa Pałac Kossakowskich

Po raz kolejny odwiedziliśmy jakże ciekawą (szczególnie pod względem architektonicznym) stolicę naszego kraju. Obiektów godnych uwagi jest tutaj naprawdę sporo, my skupiliśmy się na budynku zlokalizowanym przy ulicy Nowy Świat, gdzie znajduje się dawny Pałac Kossakowskich. Wykorzystując skanowanie laserowe 3D, przygotowaliśmy rzetelną dokumentację architektoniczną (fragment znajduje się poniżej).
  
Ulica Nowy Świat zaczyna się przy placu Trzech Krzyży, przecina Aleje Jerozolimskie i ul. Świętokrzyską, po czym przechodzi w ul. Krakowskie Przedmieście u wlotu ul. Oboźnej – przy pomniku Mikołaja Kopernika. Na odcinku od Al. Jerozolimskich do ul. Świętokrzyskiej posiada zwartą zabudowę utrzymaną w stylu klasycystycznym, która jest stylizacją nadaną ulicy podczas odbudowy ruin po II wojnie światowej. Ulica na tym odcinku została odbudowana tylko do wysokości dwóch pięter, przy czym zmieniono elewację części budynków w celu przywrócenia im XIX-wiecznego charakteru; w południowym biegu budynki zachowały pierwotną wysokość.
Dawne przedmieście, a zarazem jurydyka Nowy Świat powstało około roku 1640 w związku z nowym osadnictwem w dawnej jurydyce Szpitalnej św. Ducha. Nazwa Nowy Świat do połowy XVIII wieku dotyczyła zarówno ulicy, jak i jurydyki. Sama ulica wymieniana jest już w 1643, a nazwa pochodzi od faktu, że była to pierwsza świecka (nie kościelna) jurydyka w rejonie Starej Warszawy.
(Pałac w 1920 roku, źródło: Wikipedia)
W 1780 kupiec Izaak Ollier zakupił od Augusta Sułkowskiego posesję w tym miejscu. Wystawił na niej pałac w stylu klasycystycznym, najprawdopodobniej według projektu Efraima Schrögera. Jego budowę ukończono w 1784.
W 1848 gmach zakupił Władysław Pusłowski i zlecił jego przebudowę architektowi Henrykowi Marconiemu. Marconi dodał jedno piętro, trzy oficyny, balkony, attykę balustradową. Fasadę przyozdobił korynckimi pilastrami. W 1851 ustawiono rzeźby przedstawiające muzy: Klio, Uranię, Erato i Talię, wykonane przez Pawła Malińskiego.
W 1853 pałac stał się własnością hrabiny Aleksandry z Lavalów Kossakowskiej. Jej mąż Stanisław Szczęsny Kossakowski zgromadził w budynku zbiory malarstwa, broni; stworzył również okazałą bibliotekę. W 1858 przerobiono wnętrza pałacu według projektu Franciszka Marii Lanci. Utworzył on salę balową i galerię malarstwa.
W 1865 posesję odziedziczył syn Kossakowskich - Stanisław Kazimierz. Od 1874 organizował w pałacu piątkowe wieczory literackie. W belwederze pałacu znajdowała się pracownia Władysława Podkowińskiego, w której w 1894 powstał jego obraz Szał uniesień. Właściciel zmarł w 1905. Spadkobierców dziedziczących Pałac było ośmioro. Byli to (według księgi hipotecznej w roku 1910) Józef Kossakowski, Michał Stanisław Kossakowski, Jan Eustachy Kossakowski, Maria z Kossakowskich Chrapowicka, Aleksandra z Kossakowskich Łempicka, Zofia z Kossakowskich Meysztowiczowa, Gabriela z Kossakowskich Górska i Jadwiga Kossakowska. W następnych latach pałac przestał być rezydencją rodową i wkrótce stał się kamienicą czynszową; od tego czasu był zaniedbywany. W 1930 został kupiony przez Warszawskie Towarzystwo Ubezpieczeń.
Pałac został poważnie uszkodzony podczas kampanii wrześniowej. Ucierpiał podczas powstania warszawskiego w 1944. 
Źródło większości tekstu -Wikipedia.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Copyright © SKANOWANIE LASEROWE 3D , Blogger